Pseudomyrmex gracilis
| Pseudomyrmex gracilis | |
 Mrówka Pseudomyrmex gracilis | |
| Systematyka | |
| Gromada | owady |
| Rząd | błonkoskrzydłe |
| Rodzina | mrówkowate |
| Podrodzina | Pseudomyrmecinae |
| Nazwa systematyczna | |
| Pseudomyrmex gracilis | |
| (Fabricius, 1804) | |
Pseudomyrmex gracilis - to mrówka o dość wysokiej umiejętności przystosowawczej. Nazywana jest meksykańską gałązką. Jest bardzo podobna do osy i uznawana jest za bardzo odosobnioną mrówkę. Nigdy nie zakłada gniazd w pobliżu innych, wrogo nastawionych gatunków. Zamieszkuje rozległe tereny lasów tropikalnych. Mrówka bardzo skryta, furażerująca wśród bujnej roślinności i cierni ściółki. Preferuje również nieco otwarte przestrzenie, między innymi zarośnięte pola, bujne łąki. Gniazda są zwykle umieszczone w martwych gałęziach. Na przykład w Ameryce Środkowej (od Meksyku po Panamę) zamieszkują wnętrza spęczniałych akacji. Ich zmienność, nie tylko w wyglądzie, ale i w niesamowitej umiejętności przystosowawczej do poszczególnych środowisk została poparta licznymi badaniami. Na przykład myrmekolog Janzen dowiódł, że mrówki zamieszkujące Belize różnią się wyglądem od ogólnych norm przyjętych dla tego gatunku - są ciemne, duże, obficie owłosione. Ekologia tych gatunków przypomina inne gatunki zwierząt, które wykazują szeroką zmienność ekofenotypową (modyfikacja fenotypowa uwarunkowana zmianami środowiskowymi). Pseudomyrmex gracilis jest gatunkiem dużo większym niż jakikolwiek z siedmiu rodzimych gatunków Pseudomyrmex. Mimo to - na przykład na Florydzie nie mają znaczącego wpływu na zmiany populacji innych mrówek. Pierwotnie pochodzi z Meksyku. P. gracilis zamieszkuje również Stany Zjednoczone - do Argentyny i Brazylii. W Stanach Zjednoczonych P. gracilis występuje tylko w Teksasie, na Florydzie i na Hawajach. Żywi się żywymi owadami (zwłaszcza larwami lepidoptera), zarodnikami grzybów aktywnie hoduje mszyce, zbiera nektar kwiatów, rzadziej delektuje się owocami.
Identyfikacja
Mrówka posiada żuchwy z 7-10 “zębami”. Oczy duże i wydłużone. Przedtułów grzbietowo-zanurzeniowy. Tułów długi i szczupły z dobrze rozwiniętym przednim korytem. Włoski przeważająco blado srebrzysto-białe (nie czarne). Rozmiar i kolor bardzo zmienny - od czarnej do pomarańczowo-brązowej, z wieloma kombinacjami pośrednimi i dwubarwnymi. Ta pierwsza odmiana jest bardziej powszechna w zamkniętych i zacienionych lasach, natomiast druga (jaśniejsza) występuje zazwyczaj w siedliskach otwartych co sugeruje pewne uchybienia ekotypowe. Nie posiada żołnierzy.
- Królowa: 11 - 13 mm, duża zmienność zależna od warunków otoczenia od czarnego do pomarańczowego.
- Robotnica: 8 - 10 mm, duża zmienność zależna od warunków otoczenia od czarnego do pomarańczowego.
- Samiec: 8-9 mm
Hodowla
Mrówka może w rzadkich przypadkach prowadzić do reakcji alergicznych. Zaleca się podawanie rozcieńczonego z wodą miodu oraz owadów, takich jak muchy, komary, małe świerszcze. Wilgotność powinna wahać się między 50% a 70%, natomiast temperatura standardowo między 21 a 30 stopni celsjusza. Ten gatunek mrówki nie hibernuje! Nie jest polecana początkującym - mrówka bardzo szybka, agresywna. Dochodzi do kilkuset osobników, a więc nie wymaga dużego gniazda. Mrówki chętnie wspinają się po gałęziach, można pomyśleć o jakimś ciekawym wystroju.
